Saturday, May 9, 2009

O, Ay.


-->
Söyle bana
Yanlızca sessizlik mi istediğin?
Odanın içinde
Gizlenmek gibi
Ve sakin.
Kocaman olmuşsun bak.
Halbuki biraz önce
Küçücükken
Daha da çekici bir Ay’dın
Güzeldin, sarıydın.
Şimdi beyaz,
Tül perde
Benekli
Neredeyse ben
Olmuşsun
Yine de
Güzel ama
Çekingen bu sefer.
Gel, gel daha yakına
Gel.
Sev beni yalnızlık kötü
Olmadığında
Bak bu sokak lambaları
Neredeyse biraz evvelki gibi
Sarı.
Utanma ama seni tanıyorum
Aynısı değil
Görüyorum.
Lekelerin var
Yaşlısın sen.
Ne güzel
Güzelliğin ondan
Yaşlılıktan netekim.
Kim bilebilirdi ki aslında sen bana küsmüştün?
Küsmüşsün aklımdan geçmedi.
Uzakta benden,
Yakında senden,
Başka bir dert
Bu gördüğün
Ben değil, sen değil
O.

9.05.09, 01.05 AM
SG, Istanbul.

2 comments:

catidakihayalet said...

Sev beni yalnızlık kötü
Olmadığında..

çok güzel bir şiirmiş. bir kere okumak yetmiyor gerçekten kelimelerde saklı olanları anlamak için biraz zaman gerekiyor.. okunuşu yinede güzel.

>Blog sayfanız hayırlı uğurlu olsun... müzikle kalın!

Anonymous said...

Nice nice... Blog dünyasına hoşgeldin :)