Sunday, May 10, 2009

Toplumdan özür dilerim. Hem Müzisyenim, hem de prensiplerim var!

Biliyorum, tuhaf! Böyle olmamalıydı...
Ama,
...
Her gün düzenli müzik çalışıyorum.
Her gece geç yatmama rağmen sabahları erken kalkıp, kahvaltı ediyorum.
Düzenli olarak yoga ve kardiyo egzersizleri yapıyorum.
Sigara içmiyorum.
Yeni bir şeyler yaratabilmek önceliği ile günlük hayatımı organize ediyorum.
Prova yapmadan sahneye çıkmaktan hoşlanmıyorum.
Konserde çalmam gerekenleri önceden öğrenmeye çalışıyorum.
Saatinde sahnede hazır olmak ve çalmaya başlamak istiyorum.
Sahneye içkili çıkmıyorum, kendimi uyuşturmuyorum.
Stüdyo kayıtlarına, sound check’e ve konserlere zamanında gelebiliyorum.
Bildiklerimi sınırlamadan ve korkmadan öğrenmek isteyenlerle paylaşıyorum.
Müzik dışında ilgimi çeken konular var!
Toplumda olup bitenlerle ilgiliyim.
Başka insanların başardıklarından hoşlanıyorum.
Başka insanların ne yarattıklarıyla ilgileniyorum, konserlerine, sergilerine gidiyorum, kitaplarını, bloglarını okuyorum.
Birilerinin diğerleri ile ne yaptığından çok, kendi yaptıklarımla ilgileniyorum.
Diğer müzisyenlerin arkasından “çalamıyor, yazamıyor, hoplayıp zıplayamıyor” diye konuşmaktan ve konuşanlardan hoşlanmıyorum.
Önem verdiğim bir müzisyen benim yerime başka bir Piyanisti çalmak için çağırdı diye kızmıyorum, bozulmuyorum, onların arkasından atıp tutmuyorum!
Her durumda güleryüzlü olmaya çalışıyorum (elimden geleni yapıyorum!).
Organize bir insanım, dağıtınca topluyorum.
Kendimi geliştirmek için gerekenleri listeleyip sırasıyla yapmaya çalışıyorum.
İşlerimi kendim yapıyorum.

Ne biçim müzisyenim ben?!

2 comments:

emre said...

You are like my teacher, Howard Curtis. You will love him when you meet him. He is all of the above, but he doesnt exercise, and doesnt have your abs. - emre

SELEN GULUN said...

oh, so there is another example too! relief..