Tuesday, February 7, 2012

Flight Number UA 96


New York’tan Berlin’e... Ucagim neredeyse saatinde kalkti. Ucak saati 17.57’ydi! Sanirim 10 dakikalik bir gecikme oldu. Uzun zamandir uctugum en iyi gecikme zamani. Son gunler stresliydi biraz. Ekin ev bulabilecek mi? Ben muzikleri bitirebilecek miyim derken son hafta vizirt diye gecti. Newark’tandi ucagim. Ucuz olsun ama tek ucus olsun diye aldigim icin bileti Newark’tan ucmak sorun olmaz diye dusundum. Aslinda mantikli bir zamanda geldik havaalanina. Evden bir bucuk saat filan surdu herhalde. Fakat aciktik yolda. Insan bir kadeh sarap iceriz  muhabbet ederiz diye dusunuyor yola cikmadan. Newark C Terminalinde hic yemek yenecek bir yer yok! Continental ve United Airlines ucaklari C Terminalinden kalkiyor ama  kahve icecek bir yer bile yok. Bari para cekeyim dedim ATM’den paranin hatiri sayilir bir kismi makinede sikisip kaldi alamadim. Yarisini alabildim. Chase bankasinin makinasi. Paranin cekilebilme zamani 3 sn filan. Ditdit ediyor kapagi aciliyor ve kapaniyor. Chase’I aramaya calistim kart no’su istiyor. Kendi bankami arayayim dedim 15 senedir kullandigim telefon bankaciligi sifreme olmaz bu diyor. 15 dakika icinde pasaporttan gecip kapiya gitmem lazim. Para oyle kaldi. Ben de sinir icinde kaldim. Maki ile de dogru duzgun vedalasamadan ucaga bindim. Tam kapinin karsisindaki sacma sapan yerden sandvic aldim su aldim ve 8 saatlik yolculuga aptal gibi hissederek cikmam gerekti. Cok icerledim bu duruma! Sanki Chase’in benim parama ihtiyaci vardi. Bilmem bu durum hallolur mu? Ama soz konusu olan bankalar olunca cok inanmiyor insan konunun zaten hallolacagina.

Continental/UA’da yemekler korkunc. Havaalaninda 3 kilo fazlam icin (bavuldaki =) 200 USD almak istediler. Cikartip sirt cantama koymam gerekti. Cok uzun zamandir 2-3 kiloya kimse bir sey dememisti. Insanlar da kibar degillerdi. Hala boyle seyler beklemek de baska turlu bir saflik herhalde. Ozellikle New York’da.
Yanimdaki kadin gercek bir Amerika’li. Yolda cok bunaldi. Her goz temasinda konusmaya calisti. Disinin dolgusunun dustugunu bile anlatti! Ben kaydetmek uzere NY’ta yazmaya basladigim ve kayit edilecek diye Berlin’e yola ciktigim TRE eserinin 8. Bolumunu UA 96’da yazdim. Caprazimda bir Alto Sax’cu vardi. Yol boyu goz ucu ile yazdiklarimi kesti. Hala kulaginda kulaklik var. Bindigimizde kulaklik takti. Kolunda saat gibi Ipod Nano var. Kimse anlamadi kalkista da muzik dinledigini bu sebepten. Ben gerildim biraz farkedince. Ben de aldim o Ipod kayislarindan NY’tan cicekli (J ) ama ucak’ta ucak kalkarken kullanmam herhalde! Ucakta bir de Cellist var, sanirim Turk. Yol boyunca aslinda eserin yarisini prova edebilirdik.

Berlin cok soguk diyorlar. NY’ta pek usumedim. Bakalim Berlin sogugu beni karsilayacak mi? TRE yolda geliyor.

01/02/2012
Irlanda ustunde...

No comments: