Cok super hareketlere imza attigimi bilen arkadaslarim sasirmayacaklardir (ornek bknz. tamam. dokturecegim.) Roma'ya megerse yanimda kucuk bir bobrek tasi getirmisim. Cok tatli 3 mm'lik bir seymis de it oglu it'in agirisi cehennem gibi!
Dun sabah yola cikmadan once "ya sirtimda bir agri var herhalde kaslarim yoruldu bavul yap, klavyeleri tasi oradan oraya v.s.. incitmis olmaliyim" dedim. Bir de agri esigim cok yuksektir. Disci "kizim bu ne macoluk bagir da anlayalim caninin acidigini bayilacaksin simdi" diye azarlamisti bir keresinde. Agriya karsi macolugun sokmedigi zamanlar varmis, dun gece anladim. Her nefesimde saplanan korkunc bir agri sol tarafima, bicak gibi. Zonkluyor durup dururken. Ben o halde arkadaslarimi kirmamak adina (iste buna gercek akdenizlilik derler!) beni cesitli yerlere goturmelerine izin verdim. Emanuele ve Maria Clara ile birlikteyim. Allahtan macoluk bir yerde sokmedi bahsettim agridan. Sona Marcello'nun konserine gittik, yeni albumu Hermanos'un lansmani Roma Muzesinde. Harika bir yerde! Kapidan iceri girdik kadin "ah sizi bekliyorduk Selen hanim" demez mi? Yaw ne oluyo? Megerse surpriz yapmislar ben de calacakmisim kapanis parcasinda. Kolumu kaldirabilecek halim yok fakat tabii calarim dedim. Ustum basim dokuluyor Roma muzesi icin ama cikip caldim. Gece hadi hey yemege icmeye'ye kalamadim. Dedim benim eve gitmem lazim. Belim agriyo?!
Eve geldim bir onceki blogu yukledim fotograflar, biraz calisti, konser icin yok kardesim agri baki, gecmiyor. Ilac aldim. No. Yatiyorum daha kotu oluyor. Sabaha kadar uyuyabildiysem 2 saat onda da hastaneye gidiyorum surekli ruyamda. Sabah kalp kriz geciriyor olabilir miyim? (cunku geciriyor olsam ya bi sey yok diyip calmaya filan devam ederim ben) diye endisenip Sirin'i aradim. En yakin arkadasim doktor allahtan (o pek iyi seyler dusunmuyor olabilir tabii!). Derhal acile gidiyorsun dedi. Ah canim sen Italya'da acile gitmek ne demek bilir misin? Kolun kopmuyorsa en az 6-7 saat beklersin. Ozel hastaneyi zaten unut. Sabah 9'a kadar bekledim ki Marc uyusun yazik. Salona girdim gece partisinden perisan uyuyorlar sagda solda. Dedim benim doktora gitmem lazim acil nefes alamiyorum agridan. Bayilacak gibiyim. Cok buyuk sans eseri Marce'nin menajeri de bizde kalmis babasi da doktormus, boyle dokunup kalbini nabzini dinleyen eski tip doktorlardan.Ona gittik hemen. Ultrason bakti dedi "aa bak ne tatli, burada sol bobrekte duruyor". Adam dunku konserde de oradaymis beni taniyor, cumartesi konserimze de gelecekmis. Bana "ben seni iyi ederim Istanbul donusune kadar idare edersin" dedi. Bugunku prova iptal tabii! Arkadaslar gelip yemek yapacak. Ben simdi biraz uyumaya calisacagim. Agir gecmez ise elbette istanbul'a donecegim. Belki de konseri calamadan.... Bu alternatifi simdiden dusunmek istemiyoruz.
Marcello yatagimin basucuna 5 galon su koyduktan sonra (durmadan su icmem gerekiyormus) "dur ben sana bir cay yapayim" diyip unutup uyuyakaldi :) (hareket takibi ""turuncu sehir roma" 6. paragraf) :) Uyumaya calisacagim. Bu sene cok fazla konser iptali oldu moralim bozuldu.
Iyi enerjilerinizi yolllayin dostlar. Albumu yapabilelim. Memlekete yeni bir guzellikle donebileyim.
Moral lazim dostum. Saglik olsun!
Sevgiyle.
No comments:
Post a Comment