Simdi varsayalim bir sarki dinliyoruz, kulaklik kulagimizda. Yuruyoruz bir yandan da.. Zen ustalari der ki 'zamani oldugu gibi yasa'. Orada oldugun ani yasa. Oncesi ve sonrasi yok. Hele oncesi zaten yok. O senin kafanda... Oldu bittiii, coktaaaan, ohoooooo gitti bile! Ama sarki dinliyorsun ve yuruyorsun. Sarki ilk duydugun an'la butunlesik bir sey. Bildigin nostaljik duygular uyandiriyor. Ilk duydugun andaki kokular, mevsim, yanindaki insan, uzaktaki insan, duygusal durumun v.s.. v.s..
"That is why I have been harvesting this anger deep inside. That is why I am still trying to change your mind..."
Duymusum bunu, aklima yer etmis bir kere. Aaa... demissin, ne guzel ya? Simdi bunu bir daha duydugunda istersen yuru, istersen kos... Oyle caaat diye aliyor seni ilk duydugun an'a goturuyor. Nasil olacak ben sirada o zamana aitmisim gibi hissedecegim, konsantre olacagim.
Ya da bir melodi...
Mumkun degil.
Zen ile muzik bir arada biraz zor. I-ih! Olmaaaz... En iyisi o an'da varolmak istiyorsan hic muzik dinlemeyeceksin. Ya da durmadan yeni bir seyler dinleyeceksin.
Hmmmmm........ (her zaman yeni muzikler dinleyeceksin!)
Hem ben niye boyle mutlu parcalar yazamiyorum ya?
'Change Your Mind' by Alan Hampton
"I was hoping that you'd notice / I was hoping that you'd see / Now I'm starting to get bitter / You're unimpressed by my good deeds."
Vallahi seviyorum ben bu adami!
No comments:
Post a Comment