TK 1764
11.02.2010
Ucaktayim
Rebekka Bakken dinliyorum.
Art of the fall albumunu,… Biliyorum, ironik!
Bir suru sey dusunuyorum tabii. Normalde uc saat uyumus bir insan uyumak icin delirir ama ben ucaga biner binmez cin gibi oluyorum. Ucak bombos. Sagda solda herkes ucerli koltuklara yerlesmis misil misil uyuyor. Ben kahvaltida atom yutmus gibiyim mubarek. Tam inerken basincla uykum gelir, nereye geldigimi unutacak kadar da sersemlesirim. Klasik! Sonra trende uyumamaya calisarak artik hangi sehre gidiyorsam… Mucadele. Sabah erken ucaklarini sevmiyorum ama iste ne yaparsin, gunu kacirmayalim, hemen alisalim, belki prova, hatta sound check / konser derken asagi yukari tek alternatif sabah ucaklari.
Bu sene her zamankinden tuhaf bir enerjim var. Bir suru sey olacakmis gibi geliyor, ama bir suru… zaten oluyor da. Bazen fiziken olan bitenlere yetisemiyorum, oyle acayip bir hiz. Bir sikayetim yok tabii, sonucta surprizler diye album yapmis birisiyim. Durumdan sikayet etsem tuhaf kacar.
Bir muddet
Susmak
Kara gozlerin derinligine.
En iyisi
Konusmamak
Bir sure.
Gercekten uyusam mi acaba?
TK 1764
Istanbul - Amsterdam
No comments:
Post a Comment